نگاهی به عملکرد ماهانه صنعت محصولات غذایی

به واسطه ی اینکه نرخ فروش محصولات شرکتها و به تبع آن درآمدشان افزایش قابل توجهی داشته،شاید دچار اشتباه شده و آنرا معیار تصمیم گیری خود قرار دهیم اما در اکثریت شرکتها شاهد کاهش میزان سودآوری (نه درآمد فروش) هستیم.چرا که افزایش قیمتها سبب کاهش حجم فروش شده و از طرفی دیگر قیمت گذاری دستوری مانع رشد نرخ فروش، متناسب با هزینه های تولید شده است و میتوان آن را بلای اصلی این صنعت نامید که تداوم این روند میتواند زنگ خطر جدی برای اشتغالزا ترین صنعت کشور باشد. اما اگر قیمت گذاری دستوری نیز از رویکرد دولت حذف شود، باز هم نمیتوان انتظار داشت که سودآوری شرکتها افزایش یابد چرا که قطعا شاهد کاهش فروش بیشتر و افزایش هزینه های تولید توسط شرکتها خواهیم بود. به عنوان مثال شرکت صنعتی بهپاک علیرغم رشد ۱۶۲% درآمد خود در دوره ۷ ماهه سال جاری نسبت به مدت مشابه سال گذشته، سود ۲۲۶ ریالی خود را به زیان ۱۹ ریالی بدل ساخته است. این یعنی کاهش حجم فروش و افزایش هزینه های تولید که به هیچ وجه متناسب با افزایش نرخ فروش محصولات نیست. لازم به ذکر است که با توجه به محصولات تولیدی این گروه، بسته به سبد تولیدی شرکت، مفروضات بالا دسخوش تغییر خواهد شد.

از طرفی کشورهای همسایه بخش عمده ای از نیاز خود به محصولات غذایی را وارد میکنند که میتوان با مدیریت و بازاریابی صحیح، درصد صادرات محصولات غذایی خود را افزایش دهیم که علاوه بر ارز آوری، امنیت این صنعت را تا حدودی تامین خواهد کرد. پس اگر حذف رویکرد دولت با افزایش صادرات این صنعت همراه شود؛ میتوان کاهش حجم فروش داخلی را تا حدی جبران کرد. در ادامه نیز جدولی کامل از عملکرد شرکت‌ها، چرایی افزایش و یا کاهش درآمد و تاریخچه فروش آنها آورده شده است که میتواند اهرمی مناسب برای انتخاب سهام های مطلوب باشد. اما حتما اطلاعات و صورتهای مالی آنها را نیز مطالعه بفرمایید تا بتوان پی برد که این افزایش درآمد تا چه حدی توسط هزینه ها پوشش داده میشود.