شی: تنها من می توانم چین را به «جوان سازی بزرگ» برسانم، پس باید رییس حزب بمانم

به گزارش اکونومیست، در شانزدهم اکتبر زمانی که آقای شی کنگره بیستم را افتتاح کرد، پس زمینه تلختر بود. اقتصاد چین تا حد زیادی به لطف «سیاستهای کووید صفر برای مقابله با کرونا» دولت، که بر محدودیتهای شدید برای مهار شیوع بیماری تکیه دارد، در حال از هم پاشیدن است. روابط این کشور با آمریکا از بین رفته است. با این وجود، سخنرانی آقای شی در هر صورت، حتی پیروزمندانهتر از سخنرانی او در سال ۲۰۱۷ بود.
در برابر حدود ۲۳۰۰ نماینده حزب در پکن، آقای شی دستاوردهای حزب را که در طول یک دهه قدرت او واقعی و قابل درک بود، فریاد زد. او حذف فقر شدید (که به عنوان درآمد روزانه کمتر از ۲.۳۰ دلار در قیمتهای سال ۲۰۱۱ تعریف میشود) که حزب در سال گذشته اعلام کرد به آن دست یافته است، برجسته کرد. آقای شی در تشریح سرکوب آزادیها در هنگ کنگ عنوان کرد: ما به هنگ کنگ کمک کردیم تا وارد مرحله جدیدی شود که در آن نظم برقرار شده است. او در مورد کووید هم گفت که حزب «مردم و زندگی آنها را بالاتر از هر چیز دیگری قرار داده است.»
با این حال، مردم چین به طور فزایندهای از سیاست آقای شی در برابر کووید صفر خسته شدهاند. کارآفرینان و سرمایهگذاران خارجی از سرکوب نظارتی او بر شرکتهای فناوری و نقش رو به گسترش حزب در برنامهریزی و توسعه اقتصادی به وحشت افتادهاند. با این حال، آقای شی نشان داد که «جنگ همه جانبه مردم برای جلوگیری از گسترش ویروس» ادامه خواهد داشت و او از آنچه «مدرنیزاسیون به سبک چینی» نامید استقبال کرد و در عین حال وعده خود را مبنی بر «شکوفایی مشترک» تجدید کرد. ویکتور شیه از دانشگاه کالیفرنیا در سندیهگو میگوید: این کنگره در مورد تثبیت بسیاری از دستاوردها بود – حداقل دستاوردهایی که در ذهن شی جین پینگ است – که حزب در ده سال گذشته به دست آورده است. شی تمایلی نداشت که چیزی را خیلی اساسی تغییر دهد.
«سکاندار» همانطور که گاهی اوقات آقای شی نامیده میشود، درباره «بادهای تند، آبهای متلاطم و حتی طوفانهای خطرناک در سفر پیش رو» هشدار داد. او این چالشها را نه به شکستهای خود، بلکه به «وضعیت شدید و پیچیده بینالمللی» مرتبط کرد. نگرش نسبت به چین در بسیاری از کشورهای غربی، به ویژه آمریکا که چین را یک تهدید فزاینده میبیند، در حال سخت شدن است. آقای شی از اصطلاح «فرصت استراتژیک» در سخنرانی امسال خود استفاده نکرد (اگرچه در گزارش کتبی همراه آن آمده بود.) در عوض، او بر روی «امنیت» تمرکز کرد و دهها بار از این واژه استفاده کرد و گفت که چین باید مدرنیزه کردن نیروهای مسلح خود را «شتاب ببخشد.»
آقای شی نگران است که چین از زنجیره تامین فناوری تحت سلطه غرب حذف شود و دلیل خوبی هم دارد: در هفتم اکتبر، دولت جو بایدن رییس جمهوری آمریکا، کنترل گسترده صادرات را اعلام کرد، مردم و شرکتها را در چین از بسیاری از فناوریهای پیشرفته با منشا آمریکایی و محصولاتی که به آنها متکی هستند، قطع کرد. این فهرست شامل تراشههای مورد استفاده برای هوش مصنوعی، نرم افزار برای طراحی تراشههای پیشرفته و ابزارهای ماشینی برای ساخت آنهاست. بنابراین جای تعحب نداشت که آقای شی خواستار «اتکا به خود» و «پیروزی قاطعانه در نبرد برای فناوریهای اصلی کلیدی» شد.
سایه آمریکا بر بخشهای دیگر سخنرانی نیز قابل درک بود. آقای شی گفت که به دنبال اتحاد مسالمت آمیز با تایوان ادامه خواهد داد، اما افزود که چین «هرگز قول نخواهد داد که استفاده از زور را کنار بگذارد و گزینه اتخاذ همه اقدامات لازم را برای خود محفوظ میدارد.» او و پیشینیانش هم پیش از این بر این مساله تاکید داشتهاند. با این حال، بخش مربوط به تایوان و «اتحاد مجدد کامل سرزمین مادری» تشویق بلند و طولانی حضار را برانگیخت. آقای شی همچنین به «نیروهای خارجی» ناشناس نسبت به مداخله در این موضوع هشدار داد. پس از سفر نانسی پلوسی رییس مجلس نمایندگان آمریکا به تایوان در ماه آگوست، چین تمرینات نظامی بزرگی را در اطراف این جزیره خودمختار آغاز کرد. برخی نگران بودند که شی جین پینگ از زبان سختتری برای جلب رضایت حامیان ملی گرای خود استفاده کند.
پیش از سخنرانی آقای شی، ماهها تمجید و ستایش در رسانههای دولتی انجام شد تا این ادعا را مطرح کند که تنها او میتواند چین را به سمت «جوان سازی بزرگ» سوق دهد و بنابراین، بر خلاف هنجارهای اخیر بازنشستگی، باید رییس حزب باقی بماند. اما همه دیدگاه شادمانه او را در یک دهه گذشته به اشتراک نمیگذارند. چند روز قبل از سخنرانی آقای شی، بنرهایی از روی پلی در شمال غرب پکن آویخته شد که روی آن نوشته بود: «ما آزمایش کووید نمیخواهیم، میخواهیم غذا بخوریم. ما قرنطینه نمیخواهیم، میخواهیم آزاد باشیم.» آنها آقای شی را «دیکتاتور» و «خائن» نامیدند.
چنین اعتراضاتی در چین بسیار نادر است. دسترسی افرادی که تصاویر بنرها را به صورت آنلاین به اشتراک میگذاشتند، به سرویسهای پیام رسان قطع شد. مردی که مقامات آن را مسئول میدانستند، را به زور به داخل ماشین پلیس میبردند. حزب کمونیست چین همیشه وسواس کنترل داشته است، اما در دوران آقای شی این وسواس عمیقتر شده است. او در سخنرانی خود راه حلی برای چالشهای پیش روی ارائه کرد: «حمایت از رهبری حزب.»