مفهوم کریپتو کارنسی چیست و از کجا آمده است؟
این روزها کمتر کسی را پیدا می‌کنید که در مورد بیت‌کوین، اتریوم و سایر رمزارزها چیزی نشنیده باشد و به خرید ارز دیجیتال فکر نکرده باشد. محبوبیت رمزارزها روز به روز در حال افزایش است و این روند به تحولی عظیم در سیستم مالی پولی دنیا تبدیل شده است. اگرچه ارز دیجیتال و کریپتوکارنسی شباهت‌هایی با یکدیگر دارند، اما چند تفاوت اساسی بین آنها است. مفهوم کریپتو نسبتاً جدید است، زیرا تنها از سال ۲۰۰۸ وجود داشته است، زمانی که وایت پیپر معروف از ساتوشی ناکاموتو که اکنون بیت‌کوین (BTC) را در دنیایی نامعلوم نتیجه داده است، منتشر شد. با این حال، طی چند سال بعد، به سرعت رشد کرده و تغییر کرده است. به طوری که اکنون کریپتو مبنایی برای صنعتی است که هزاران نفر را استخدام می‌کند و برای بسیاری ثروت هنگفتی تولید می‌کند.
ریشه‌های کلمه
در اصل اصطلاح «crypto» مخفف «کریپتوکارنسی» است، کلمه‌ای که در ابتدا به دلیل استفاده از رمزنگاری در استخراج بیت‌کوین برای توصیف این رمزارز استفاده می‌شد. رمزنگاری شامل حل پازل‌ها و شکستن کدها است، چیزی که کامپیوترها در آن بسیار خوب و کارآمد هستند و بیت‌کوین با حل مسائل پیچیده ریاضی با دشواری فزاینده‌ای، در رایانه‌ها استخراج می‌شود. بنابراین بیت‌کوین یک ارز با منشاء رمزنگاری و در نتیجه یک ارز رمزنگاری شده است. با این حال دو عنصر وجود دارد؛ “کریپتو” و “ارز” که بخش دوم نیز مهم است. بیت‌کوین به عنوان یک ارز، یک وسیله مبادله، چیزی که می‌تواند برای خرید کالاها و خدمات استفاده شود، طراحی شده است.
تمرکززدایی و کاهش تورم
بخشی از جذابیت بیت‌کوین برای متخصصان بیت‌کوین این بود که این رمزارز یک ارز دیجیتال غیر متمرکز بود که امکان جایگزینی به اصطلاح ارزهای فیات، آنهایی که توسط دولت‌ها و بانک‌های مرکزی کنترل می‌شوند، با ارزی که توسط کاربرانش ایجاد و کنترل می‌شود را فراهم می‌کرد. از نظر آنها، این مزیت کاهش تورم را نیز به همراه داشت. یک محدودیت از پیش تعیین شده برای تعداد بیت‌کوین‌هایی که می‌توانست وجود داشته باشد، وجود داشت و استخراج آنها به مرور زمان سخت‌تر می‌شد. این بدان معنا بود که یک بیت‌کوین، با فرض پذیرش درجاتی، به ناچار با گذشت سالها ارزشمندتر می‌شود.
با رشد اقتصاد، کالاها و خدمات بیشتری در دسترس هستند. در یک اقتصاد سنتی، دولت‌ها و بانک‌های مرکزی از افزایش عرضه پول پیشی گرفته و اساساً پول بیشتری چاپ می‌کنند. با این اتفاق، ارزش واقعی هر واحد پول، مثلاً هر دلار آمریکا، کاهش می‌یابد. به همین دلیل است که همان خانه‌ای که ممکن است، هنگام خرید والدین شما حدود ۵۰.۰۰۰ دلار هزینه داشته باشد، اکنون ممکن است ۵۰۰.۰۰۰ دلار یا بیشتر قیمت داشته باشد و یک قرص نان که در دهه ۱۹۷۰ ۲۵ سنت قیمت داشت، اکنون ۳ تا ۵ دلار است. بیت‌کوین از جهاتی برعکس ارزهای سنتی مانند دلار آمریکا است. آنها ارزش خود را با چاپ بیشتر از دست می‌دهند و قیمت کالاها و خدمات را بر حسب دلار بالا می‌برند، در حالی که بیت‌کوین ارزش خود را افزایش می‌دهد. اگر یک دلار را نگه دارید، مثلاً پنجاه سال بعد به میزان قابل توجهی کمتر خرید می‌کند. با این حال، اگر یک بیت‌کوین را نگه دارید، با وجود نوسانات، با آن یک بیت‌کوین در آینده بیشتر می‌توان خرید کرد.
کریپتو در حال حاضر
با گذشت زمان، اصطلاح “کریپتو” تقریباً به هر توکن دیجیتالی اشاره می‌کند که برخی از آنها به عنوان ارز در نظر گرفته نمی‌شوند. بسیاری از توکن‌های صادر شده در حال حاضر به صورت رمزنگاری استخراج نشده‌اند. عرضه و ارزش آنها در عوض به برخی از عملکردهای واقعی گره خورده است و در آنها رمزنگاری فقط برای محافظت از زنجیره بلوکی که معاملات را ثبت می‌کند، استفاده می‌شود. اینها به عنوان توکن‌های کاربردی شناخته می‌شوند و ارزش و صدور آنها می‌تواند بر اساس مواردی مانند؛ حجم وام یا کاربردهای عملی باشد.
واضح است که کاربرد رایج این کلمه اکنون از ریشه خود منحرف شده است. این برای توصیف هر ارز یا توکنی است که خارج از محدوده دولت‌ها یا بانک‌های مرکزی جهان صادر می‌شود. هر کسب و کار مالی که خارج از همان محدوده‌ها وجود داشته باشد، به عنوان شرکت‌های مالی غیر متمرکز یا شرکت‌های غیر متمرکز شناخته می‌شود و به عنوان بخشی از صنعت کریپتو دیده می‌شود. در این مورد نیز رابطه آنها با ارزهای دیجیتال به معنای واقعی کلمه گاهی اوقات در بهترین حالت مماس است.
بنابراین کریپتو چیست؟
همانطور که می‌بینید، “کریپتو چیست؟” آنقدر که به نظر می‌رسد به یک سوال ساده نزدیک نیست. از نظر متخصصان و صاحب نظران، کریپتو به ارزهایی اطلاق می‌شود که کشف آنها به رمزنگاری وابسته است. اما زبان یک امر ثابت نیست و در هر زمانی تکامل می‌یابد و به ویژه در هنگام توصیف یک مفهوم جدید به سرعت این کار را انجام می‌دهد. استفاده از اصطلاح “کریپتو” هنوز در حال تکامل است و احتمالاً برای مدتی ادامه خواهد داشت. با این حال حداقل در حال حاضر، بهترین تعریف آن این است که به عنوان ارزی که خارج از سیستم‌های پولی سنتی وجود دارد و از یک زنجیره بلوکی برای ثبت سوابق و صنعتی مبتنی بر آن محصولات استفاده می‌کند، شناخته شود.
سلب مسئولیت: سرمایه‌گذاری در ارزهای دیجیتال و سایر عرضه اولیه‌های آنها (ICO) بسیار پرخطر و گمانه زنی است و این مقاله توصیه‌ای از طرف اقتصاد آنلاین یا نویسنده به عنوان سیگنالی برای خرید یا فروش رمزارزها تلقی نمی‌شود. از آنجایی که موقعیت هر فردی منحصر به فرد است، همیشه باید قبل از تصمیم گیری مالی با یک متخصص واجد شرایط مشورت شود.
