باید به تورم های بالا عادت کنیم

به گزارش فایننشال تایمز، مقامات برجسته اقتصادی جهان در پایان هفته گذشته زنگ خطر چالش‌های پیش‌روی فدرال رزرو، بانک مرکزی اروپا و سایر بانک‌های مرکزی را به صدا درآوردند؛ چرا که آنها با شدیدترین تورم در دهه‌های اخیر مبارزه می‌کنند. در سخنرانی گردهمایی سالانه بانک‌های مرکزی در جکسون هول وایومینگ، بسیاری اذعان کردند که اقتصاد جهانی در حال ورود به دورانی جدید و سخت‌ است.

گیتا گوپینات، معاون مدیرعامل صندوق بین‌المللی پول به فایننشال تایمز گفت: حداقل طی پنج سال آینده، سیاست‌گذاری پولی بسیار چالش‌برانگیزتر از دو دهه قبل از شیوع همه‌گیری خواهد بود. ما در شرایطی هستیم که شوک‌های عرضه نسبت به قبل بی‌ثباتی بیش‌تری ایجاد خواهد کرد که این موضوع اجرای سیاست‌های پولی را پر هزینه‌ تر از گذشته می‌کند.

سرعت رشد قیمت‌ها به دلیل اختلالات زنجیره تامین ناشی از قرنطینه‌های کووید – ۱۹ با تقاضای بالای مصرف کنندگان که به دلیل حمایت‌های مالی و پولی بی‌سابقه دولتی از آغاز همه‌گیری شکل گرفت، افزایش یافته است. تهاجم روسیه به اوکراین هم بخشی از شوک‌های کالایی را ایجاد و محدودیت‌های عرضه و افزایش قیمت‌ها را بیشتر کرده است.

این اتفاقات بانک‌های مرکزی را مجبور کرد تا شدت سیاست‌های پولی انقباضی خود را تشدید کنند تا از افزایش تورم جلوگیری کنند. اما با توجه به اینکه سیاست‌گذاران پولی قدرتی برای کاهش مشکلات عرضه ندارند، این نگرانی وجود دارد که برای کنترل تورم که بخشی از آن ناشی از مشکلات سمت عرضه است،‌ سیاست‌های انقباضی شدیدتری را اعمال کنند.

دیوید مالپاس رییس بانک جهانی هشدار داد که ابزارهای بانک‌های مرکزی، به ویژه در اقتصادهای پیشرفته، برای مقابله با فشارهای تورمی مرتبط با عرضه که بخش قابل توجهی از افزایش تورم اخیر را هدایت می‌کند، مناسب نیستند.

وی افزود: در حالی نرخ های بهره برای کنترل تورم در حال افزایش است که سایر مشکلات اقتصادی منجر به تشدید افزایش سطح عمومی قیمت ها می شود؛ بنابراین فکر می‌کنم این بزرگترین چالشی است که با آن روبرو هستیم. شما به امید کاهش تورم نرخ‌ها را افزایش می‌دهید اما مشکلات زنجیره تامین و چرخه تولید در حال تشدید تورم است.

گوپینات هشدار داد که بانک مرکزی اروپا با توجه به شدت بحران انرژی ناشی از جنگ اوکراین، خطر واقعی رکود تورمی اقتصاد اروپا را تهدید می کند.

مالپاس تصریح کرد: اقتصادهای در حال توسعه نیز به ویژه با سخت شدن شرایط مالی جهانی آسیب پذیر هستند.

وی افزود: بخشی از این آسیب پذیری ناشی از نرخ بهره بالاست و بدهی‌های معوق زیادی که هزینه‌ دیرکرد بازپرداخت را افزایش می‌دهد و دریافت بدهی جدید را سخت‌تر می‌کند. چالش اضافه شده این است که اقتصادهای پیشرفته به شدت از سرمایه جهانی و منابع انرژی استفاده می‌کنند و این روند کمبود سرمایه در گردش برای سرمایه‌گذاری‌های جدید در بخش‌های دیگر ایجاد می‌کنند.

چانگ‌یونگ ری رییس بانک مرکزی کره چالش اقتصادی پیش روی بانک‌های مرکزی را در یک جمله خلاصه کرد و گفت این مساله که آیا جهان به محیطی با تورم پایین بازخواهد گشت «پرسش میلیارد دلاری» است، به بیان دیگر شاید کسی نتواند به این پرسش پاسخ دهد

شرکت کنندگان در نشست جکسون هول که به دلیل همه‌گیری، دو سال برای دیدار چهره به چهره صبر کرده بودند نگران بودند که جهان و روابط اقتصادی، اساسا تغییر کرده است.

جاکوب فرنکل رییس سابق بانک اسراییل که ریاست هیات مدیره گروه ۳۰، یک کنسرسیوم مستقل از سیاست‌گذاران سابق را بر عهده دارد، گفت: ما بحران انرژی، بحران غذا، بحران زنجیره تامین و همچنین جنگ را داریم که همه اینها پیامدهای عمیقی بر عملکرد اقتصادی جهان، برای ماهیت پیوستگی جهان به هم و مهمتر از همه برای قیمت نسبی بسیاری از کالاها دارد.

پیچیدگی مسائل تردید در مورد شدت سیاست‌های انقباضی برای کنترل تورم را بیش از گذشته کرده است.

توماس جردن رییس بانک ملی سوییس عنوان کرد: در حال حاضر ما باید تصمیمات خود را در شرایط عدم اطمینان بالا اتخاذ کنیم. تفسیر داده‌های فعلی چالش برانگیز و تشخیص فشار تورمی موقت و پایدار از یکدیگر در چنین شرایطی دشوار است.

به گفته شنابل از بانک مرکزی اروپا، برخلاف دو دهه گذشته که اقتصاد جهان یک دوره اعتدال را پشت سرگذاشت،‌احتمالا در چند سال آینده در معرض ریسک «نوسانات بزرگ» قرار داریم.

بسیاری از مقامات به این باور رسیده‌اند نیروهای ساختاری که فشار قیمت‌ها را کنترل می‌کردند – عمدتا جهانی شدن و عرضه فراوان نیروی کار – در شرایط کنونی معکوس شده‌اند.

آگوستین کارستنز، مدیرکل بانک تسویه حساب‌های بین‌المللی هشدار داد: به نظر می‌رسد اقتصاد جهانی در آستانه یک تغییر تاریخی است، زیرا بسیاری از جریان‌های مستقیم عرضه کل که تورم را مهار کرده‌اند، به باد مخالف تبدیل می‌شوند. اگر چنین باشد، افزایش اخیر فشارهای تورمی ممکن است پایدارتر باشد.

بدبینان به این دیدگاه، می‌گویند که مطمئن هستند بانک‌های مرکزی پیشروی جهان قادر خواهند بود از تورم بالای ریشه‌دار جلوگیری کنند.

آدام پوسن، رییس موسسه اقتصاد بین‌الملل پترسون گفت: موضوعی که بانک‌های مرکزی باید بر روی آن تمرکز کنند، ایجاد اعتبار تورمی نیست. موضوع تغییر استراتژی و اهداف تورمی برای جهانی است که در آن شوک‌های عرضه منفی مکرر و بزرگتری خواهید داشت.

هدف تورم ۲ درصدی که بانک‌های مرکزی در اقتصادهای پیشرفته عمدتا طی دهه‌ها به آن پایبند بوده‌اند، بارها در طول کنفرانس سالانه مطرح شد و اقتصاددانان پیشنهاد کردند که ممکن است نیاز به تطبیق آن با اقتصاد جهانی شکسته‌تر باشد.

فدرال رزرو در سال ۲۰۲۰ و مدت‌ها پیش از افزایش تورم اعلام کرد که تورم را به صورت میانگین ۲ درصدی در طول زمان هدف قرار می‌دهد تا دوره‌های قبلی کمتر از هدف را جبران کند. سال گذشته بانک مرکزی اروپا اعلام کرد که افزایش موقت تورم را در برخی مواقع در بالای سطح ۲ درصدی تحمل خواهد کرد.

بسیاری از اقتصاددانان از هدف گذاری ۳ درصدی تورم حمایت کردند. به گفته استفانی آرونسون کارمند سابق فدرال رزرو که اکنون در موسسه بروکینگز مشغول به کار است، این به بانک‌های مرکزی انعطاف پذیری بیشتری می‌دهد تا فراتر از شوک‌های عرضه نگاه کنند و از اقتصاد در زمان رکود حمایت کنند.

موریس آبستفلد، اقتصاددان ارشد سابق صندوق بین‌المللی پول در گفتگویی عنوان کرد:‌این مانند یک بازی برد – برد است، اگر تورم شما به ۲ درصد می‌رسد و می‌توانید میزان رشد مورد نیاز را بکاهید و همچنین در درازمدت به سمت روش بهتری بروید، از آنجایی که کمتر توسط محدوده کمتر از صفر محدود می‌شوید، به نظر من این یک بازی برد – برد است.

زمان و چگونگی رویکرد بانک مرکزی مانند فدرال رزرو و سایر بانک‌های مرکزی، با توجه به کنترل ضعیف آنها بر تورم و خطر اینکه انتظارات خانوارها و مشاغل از افزایش قیمت‌ها در آینده ریشه‌دار شود، بسیار مهم خواهد بود.

کارن دینان استاد اقتصاد دانشگاه هاروراد که قبلا در بانک مرکزی ایالات متحده کار می‌کرد، عنوان کرد: این برای فدرال رزرو و همتایانش «بسیار مخاطره آمیز» است که حتی تا زمانی که تورم را مهار نکنند، این موضوع را مطرح کنند. آنها باید هر کاری می‌توانند برای حفظ اعتبار خود انجام دهند – و شاید در برخی موارد، اعتبار خود را احیا کنند – اما باید به سختی در مورد اینکه هدف تورم جدید چه باشد، فکر کنند.