گازی که قرار بود برسد اما نرسید
فاز ۱۱ پارس جنوبی از جمله پروژه‌های عجیبی گازی کشور است که بیش از ۲۰ سال دستخوش تحولات تکراری شده است. پس از امضای این قرارداد در دولت حسن روحانی و واگذاری آن به کنسرسیومی متشکل از شرکت‌های توتال فرانسه، سی ان پی سی چین و پتروپارس ایران، ترامپ از برجام خارج شد که به تبع آن، شرکت‌های خارجی قید این پروژه را زدند.
پس از چند سال معطلی، دولت دوازدهم کار توسعه این فاز را به شرکت پتروپارس سپرد و در اواخر دولت دوازدهم، عملیات حفاری این فاز کلید خورد. با توجه به هزینه‌بر بودن ساخت سکوی تولید، مقرر شد سکوی سوم فاز ۱۲ پارس جنوبی که تقریبا بیکار بود، از واقعیت خود جدا شده و به محل چاه‌های حفاری شده فاز ۱۱ منتقل شود.
با توجه به پیچیده بودن این جابجایی، شناور دریایی اوشنیک – متعلق به شرکت تاسیسات دریایی- به ایران فراخوانده شد؛ این شناور هم با حضور در محل سکوی C فاز ۱۲، قصد داشت این سکوی سه هزار تنی را جابجا کرده و به موقعیت چاه‌های فاز ۱۱ ببرد که در حین انجام کار، یکی از اهرم‌های شناور دچار نقص فنی شد و در نهایت، عملیات متوقف شد.
اوشنیک هم که دچار نقص فنی حادی شد، راهی امارات شد تا عملیات تعمیر آن انجام شود. این شناور هم اکنون در شارجه قرار داشته و به گفته برخی منابع آگاه، تعمیر آن به دو ماه دیگر زمان نیاز دارد.
در این میان، چاه‌های فاز ۱۱ پارس جنوبی که آماده تولید هستند، به‌صورت بسته باقی مانده است تا اوشنیک پس از تعمیر، دوباره به لوکیشن برگشته عملیات جابجایی سکو را انجام داده و به میزان تولید گاز ایران اضافه شود.
همه این اتفاقات درحالی رخ داده است که به گفته کارشناسان، انتصاب مدیران ضعیف و سیاسی در شرکت ملی نفت عامل این خلف وعده بوده است به‌طوری که شرکت پتروپارس به‌عنوان مجری این عملیات، طی یک سال گذشته چهار مدیرعامل و سرپرست به خود دیده است. افرادی که توسط محسن خجسته مهر انتخاب شدند و به اندازه‌ای حاشیه ساختند که در نهایت، شخص وزیر نفت تصمیم گرفت برای پایان دادن به این وضعیت، فرخ علیخانی را به سمت مدیرعاملی پتروپارس منصوب کند.
عقب ماندگی شرکت ملی نفت در رساندن گاز فاز ۱۱ به شبکه سراسری، در کنار بی‌توجهی به توسعه میادین گازی و بلاتکلیفی آنها موجب شده تا زمستان ۱۴۰۱ تبدیل به یک چالش بزرگ برای اقتصاد ایران شود، به‌طوری که با قطع گاز صنایع، نیروگاه‌ها و پتروشیمی‌ها باید در انتظار یک بحران بزرگ در کشور بود.
شرکت ملی نفت نیز به‌عنوان تولیدکننده گاز ایران، تنها به وعده دادن بسنده کرده است و مشخص نیست مسئولان این شرکت، چگونه می‌خواهند کسری گاز را جبران کنند.این در حالی است که محسن خجسته مهر مدیرعامل پرحاشیه شرکت ملی نفت، در دی ماه ۱۴۰۰ گفته بود تولید از این فاز در مهر ماه ۱۴۰۱ آغاز می‌شود.
